EDO wat?

EDO, de afkorting voor Educatie duurzame ontwikkeling.
Twintig vraagtekens boven mijn hoofd toen dat woord viel. Ik wist eens nog niet dat het bestond.

Wat is het nu juist. Als ik het goed begrepen heb, bestaat EDO uit vier stappen.
1: Nieuwe kennis
2: Systeem denken verhogen.
3: Aandacht waardeontwikkeling + emoties
4: Actiegerichtheid.

Als leerkracht is het je taak om kinderen dingen bij te leren. Dat wordt bedoeld met de nieuwe kennis. Om dit in het kader van EDO te plaatsen kan je zeggen dat de nieuwe kennis met het milieu te maken heeft.
Kinderen leren dat water niet zo maar uit de kranen loopt, er gaat een heel proces aan te pas. Wanneer de leerlingen het proces kennen kan je verder gaan werken aan systeemdenken. Kinderen gaan dat hun kennis koppelen aan verwante zaken. Voorbeeld: Als ik water uit mijn kraan krijg, dan kan ik dat ook drinken. Het water komt dus van een waterzuiveringsstation. Dat waterzuiveringsstation heeft werkgevers en werknemers. Deze zorgen op hun beurt voor het goede verloop. Enzovoort ...
Daardoor ga je kinderen bewust maken dat water er niet in overvloed is en we er zuinig en bewust mee moeten omspringen. Als laatste stap zit je aan de actie. Hoe kan ik nu meewerken aan het milieu?
Ik kan bijvoorbeeld de kraan toedraaien als ik mijn tanden poets, Ik kan de verwarming niet hoger zetten als 20 graden, ....

Ik vind het wel een handig gegeven, maar je moet er mee leren werken. Het is voor mij een nieuwe uitdaging die ik zeker wil uittesten in mijn derde graadstage.

Wat ik al erg goed onder de knie heb is de eigen inbreng en doelen concreet maken. Ik ben een erg creatief persoon en kan dus ook makkelijk dingen verzinnen. Ik hou er van om zoveel mogelijk eigen input in mijn lessen te steken. Dit heeft als reden dat ik het heel belangrijk vind dat je als leerkracht volledig achter je lessen staat en je er goed bij voelt. Sta je er niet achter, dan zal het ook niet lukken en zullen je leerlingen daar de nadelen van ondervinden.